صبح امروز مستند ((ننه قربون)) در جمع اعضاء ستاد ناحیه مقاومت بسیج شهرضا توسط حجه الاسلام کارگر معاونت تربیت و آموزش ناحیه اکران شد ؛؛؛؛ مستند ننه قربون کاری از یاسر عرب است. این اثر که می‌شود در مورد آن صحبت کرد، موضوع بکر آن نشان می‌دهد که پس از گذشت بیش از بیست سال از دفاع مقدس هنوز چقدر حرف نگفته وجود دارد. کم چیزی نیست که یک عده زن و دختر پیر و جوان از سراسر کشور بلند شوند و به اهواز بروند تا روزانه چندین هزار پتو، ملحفه، لباس و پوتین رزمندگان را بشویند و رفو کنند و ...

اکران مستند های عمار در جلسه ی هفتگی عصرهای سه شنبه ی هیئت عاشقان ولایت بسیج شهرضا ((سرگروه های حلقه های تربیتی شجره طیبه صالحین پایگاههای بسیج شهرضا)) ؛ توسط معاونت تربیت آموزش بسیج شهرضا ؛ از این هفته به صورت مداوم آغاز گردید ؛ و حجه الاسلام کارگر معاونت تربیت و اموزش آمادگی همه جانبه ی خود را جهت اکران های عمار در جلسات مختلف شجره ی طیبه ی صالحین بسیج اعلام کرد.

پس از ارائه ی لوحه های عمار به حاج سید رضا گلزاری ، مدیریت مدرسه القرآن کریم شهرضا ، ایشان با ابراز خوشایندی از عرضه و تولید محصولات رسانه ای با محتوای اسلامی توسط نیروهای مذهبی ، آمادگی خود را جهت تعامل با دبیرخانه عمار شهرستان اعلام نموده و خاطر نشان کردند که انشاء الله به طور مداوم پس از هر جلسه از کلاسهای قرآنی در ساعات مختلف فیلمهای عمار را اکران می نمایند.

جشنواره عمار که آغاز شد امید فیلم سازان بی پول برای دیده شدن و جایزه گرفتن بیشتر شد. حال آنکه موضوع آن استکبار ستیزی بود و آغاز آن? پایان فتنه. فیلم سازان? به اصطلاح? آماتور بودند و پذیرایی جشنواره چای و شیرینی.

سید احسان رئیس الساداتی

جشنواره عمار که آغاز شد امید فیلم سازان بی پول برای دیده شدن و جایزه گرفتن بیشتر شد. حال آنکه موضوع آن استکبار ستیزی بود و آغاز آن? پایان فتنه. فیلم سازان? به اصطلاح? آماتور بودند و پذیرایی جشنواره چای و شیرینی.

حالا وضعیت فرق کرده و پای خارجی ها هم به ماجرا باز شده? جشنواره مردمی فیلم عمار دیگر کم کم باید وصف«ملی»? «بزرگ» یا حتی «بین المللی» را هم به دنباله خود اضافه کند. دیگر «توجه جشنواره معطوف به سازماندهی ساختار سینمای ایران است» و ثبت‌نام 1915 اثر در آن نوید یک جشنواره حرفه ای را می دهد. اما سوالی که باید پرسید این است که حالا دوربین به دستان آماتور که عنصر محتوا یا خودمانی تر بگویم آن دغدغه مندی و دردمندی? به فیلم سازی واردشان کرده یا وادارشان کرده? آیا باز هم امیدی خواهند داشت یا باید در سایه حرفه ای هایی که با سرمایه های دولتی و پول های باد آورده? فیلم هایشان را برای همان«دیده شدن» و «جایزه بردن» ساخته اند گم و پنهان شوند؟ به نظر می رسد دو موضوع مغفول در این جشنواره «مردمی» که برآمده از اراده مستضعفین است بایستی مورد توجه واقع شود:

1. لزوم توجه به تهیه کننده و سرمایه گذار فیلم ها

در بررسی اجمالی فیلم های ارسال شده به دفتر جشنواره متوجه شدم بعضی از فیلم ها با همکاری سازمان ها و ادارات مختلف ساخته شده اند که برخی با کیفیت و برخی فقط اتلاف بیت المال بوده اند. از حوزه هنری برخی مراکز استان گرفته تا مراکز متصل به اردوهای راهیان نور. از ادارات دولتی گرفته تا واحد مرکزی خبر مراکز استان ها. البته در این میان کسان دیگری هم بودند که علی رغم وضعیت فیلم مشخص بود سرمایه گذار مهمی آن را پشتیبانی می کند که در تیتراژ معرفی نشده بود. به عبارت دیگر باید پرسید فیلمی که با هزینه بیت المال ساخته شده است می تواند با فیلمی که با سرمایه شخصی فیلمساز دردمند تهیه شده و احیانا سرمایه آن از محل «نان زن و بچه» تأمین شده و بعضا اندک است رقابت کند یا خیر؟ یا تشخیص اینکه چه فیلمی اصلا با هزینه دولتی ساخته شده و توانسته حق مطلب را ادا کند و چه فیلمی فقط اتلاف سرمایه دولتی بوده است؟ و چه فیلمی با کمترین هزینه بهترین کیفیت یا حداقل کیفیت خوبی را ارائه داده است؟ از منظر دیگر نباید جشنواره از تهیه کنندگانی که بر اساس دغدغه مندی و از جیب برای یک فیلم انقلابی خرج کرده اند مقامی قائل باشد و ساز و کاری جداگانه برای تقدیر از آنها برقرار کند؟ و تمشک تلخی را برای تلف کنندگان پول بیت المال کنار بگذارد؟

2. لزوم توجه به فیلم سازان آماتور اما دوربین به دست که احتیاج به حمایت در «دیده شدن» و «ساختن» دارند.

به نظر می رسد جشنواره بایستی با ایجاد بخش«بررسی فیلم های آماتور» یا تقویت بخش«ما»-مسجد ما? محله ما و...- حمایت جدی تری از بخش داشته باشد تا همواره خط اصیل خود را حفظ کرده باشد. طراحی ساز و کاری برای فیلم اولی ها یا نوپا های عرصه فیلم انقلابی.

بله? دیگر کم کم دارد توقع از جشنواره ما بالا می رود.

به مناسبت روز دانشجو شنبه 16 آذر ماه مستند آذرخش در کلاسهای دانشکده مرکز آموزش عالی شهید مدرس شهرضا اکران شد ؛ 

به مناسبت 16 آذر روز دانشجو ((مستند آذرخش))

در دانشگاههای شهرستان شهرضا از جمله ؛

*مرکز آموزش عالی شهید مدرس ؛

*دانشگاه آزاد اسلامی ؛

*دانشکده ی فنی و حرفه ای خوارزمی ؛

*دانشگاه پیام نور

--و همچنین تعدادی خوابگاههای دانشجوئی اکران شده و تا آخر هفته ادامه دارد ....

قطعا هیچ کشوری در دنیا یافت نخواهد شد که این تعداد جشنواره های رنگارنگ فرهنگی و هنری- به خصوص سینمایی- در آن برگزار شود و در عین حال سینمایش اینقدر از مردمش فاصله داشته باشد و به سختی بتوان خاصیتی را برای این جشنواره هایش ذکر کرد. حالا و با این وضعیت اضافه شدن یک عنوان جدید دیگر به این لیست بلندبالا از جشنواره ها چه اهمیتی می تواند داشته باشد؟

یکم: داستان این حزب اللهی های غریب!
اعترافش سخت است. اعترافش سخت است چون این جا تنها حکومت اسلامی جهان است و داعیه دار این است که قرار است زمینه ساز رقم خوردن پایان تاریخ بشر باشد، که به تنهایی جلوی تمام قدرت های شیطانی جهان ایستاده است و فریاد اسلام خواهی سر می دهد، که الگوی انقلاب های جهانی اخیر است و قرار است رهبری این زلزله های سیاسی را برعهده داشته باشد. ولی باید اعتراف کنیم تا به امروز در فضای فرهنگی و هنری همین جمهوری اسلامی، غریب ترین و مظلوم ترین افراد جماعت انقلابی و حزب اللهی معتقد به نظام بوده اند و عرصه  فرهنگی انقلاب اسلامی یکسره در ید قدرت شبه روشنفکران غرب زده  سکولار بوده است.

حالا و در این شرایط که تمامی جشنواره های داخلی جمهوری اسلامی به تقدیر از جماعت روشنفکر می پردازند و مدیران دولتی در دادن پول بیت المال به جماعت ضدانقلاب برای ساختن فیلم غرب پسند از هم سبقت می گیرند، چه چیزی می تواند یک جشنواره را از تمام اتفاقات ریز و درشت سینمایی سال مجزا و ویژه کند؟ غیر از اینکه این جشنواره مختص نیروهای معتقد به امام و انقلاب باشد و از صفر تا صدش را خودشان انجام داده باشند، غیر از اینکه فیلم ساز و منتقد و داورش همه جزو جریان حزب اللهی  باشند و دغدغه های نظام مقدس جمهوری اسلامی را در آثارشان مطرح کنند. این تنها اتفاقی ست که تا پیش از جشنواره «عمار» در هیچ یک از جشنواره ها و محافل فرهنگی و هنری دیگر نیفتاده است و حق بدهید که با همین یک ویژگی هم «عمار» را از تمام اتفاقات هنری سال مجزا کنیم و ارزش ویژه ای برایش قائل باشیم.

دوم: سد ورود به سینما شکسته شد
در سینمای ایران نه تنها مدیران دولتی دائما در حال باج دادن به جماعت شبه روشنفکرند و بهایی به نیروهای انقلابی و بیان مفاهیم و اصول اساسی نظام و اسلام نمی دهند، بلکه خود جریان روشنفکری هم با هماهنگی مثال زدنی تمام اعضا و اجزایش در برابر هرنوع رخدادی که از آن بوی ورود حزب اللهی ها به محدوده  هنرهای تصویری به مشام برسد چنان واکنشی از خود نشان می دهد که برای همه  نیروهای ارزشی و متعهد درس عبرتی باشد تا دیگر هوس ورود به منطقه  ممنوعه روشنفکران به سرشان نزند.

به یاد بیاورید بلاهایی را که همین جماعت بر سر اخراجی ها و شخص ده نمکی آوردند. واقعا این هجمه گسترده علیه فیلم و فیلم ساز به خاطر ابتذال اخراجی ها بود؟ مگر اخراجی ها تنها فیلم مبتذل سینمای ایران بود و هست؟ باید گفت آن واکنش نه به دلیل ابتذال موجود در اخراجی ها بود نه به دلیل دلسوزی دوستان روشنفکر برای تحریف فرهنگ جبهه و شهادت! بلکه آن واکنش ها یک رفتار طبیعی بود از جماعتی که نمی خواستند سنگر سینما را از دست بدهند، چون ده نمکی تنها سینماگر حزب اللهی تا آن روز بود که توانسته بود تمام قد جلوی کل جریان روشنفکری عرض اندام کند و مهم ترین رکورد سینمایی را به نام خودش ثبت کند.

حالا و در این روزگار اگر جشنواره ای بنایش را بر اعتماد به نفس دادن و نشان دادن نیروهای تازه نفس انقلابی بگذارد چه ارزشی دارد؟ اینکه جشنواره ای نیروهای متعهد را دور هم جمع کند و سعی در شکستن سد ورود به سینما داشته باشد چه جایگاهی در بین تمام اتفاقات فرهنگی سال خواهد داشت؟همین ویژگی دلیلی بر تمایز «عمار» با تمام اتفاقات ریزو درشت فرهنگی و هنری کشور نمی تواند باشد؟

سوم: تکمیل چرخه  سینما!
سینما هم مانند هر پدیده  دیگر دارای سیکل و چرخه ای است که هریک برای تولید و عرضه و دیده شدن یک فیلم لازم و حیاتی اند و هرکدام شاخه ای کاملا تخصصی به حساب می آیند، از تولید ایده و سرمایه گذاری و ساختن یک فیلم بگیرید(که خودش دارای هزاران مرحله است) تا فراهم کردن امکان نمایش فیلم در سینماها و بعد پخش خانگی و همچنین تولید خبر و نقد و تحلیل و بررسی هریک از آثار.

نیروهای انقلابی و متعهد در این سی سال کم و بیش در تمام این مراحل تولید و پخش حضور داشته اند و تقریبا هیچ بخشی نبوده که خالی از نیروی حزب اللهی بوده باشد، ولی در تمام این سی سال تمام این افراد مانند جزایری جدا از هم عمل می کردند و برآیند تمام زحماتشان جز تاثیرگذاری در جهت رسیدن به یک سینمای انقلابی در نمی آمد، ولی حالا(هرچند خیلی دیر) این جزایر دورافتاده از هم به یکدیگر وصل شده اند و تشکیل کلی واحد را داده اند و چرخه ای کاملا متشکل از نیروهای انقلابی پدید آمده است. حسن بزرگ پدیده ای مثل «عمار» یکی هم همین است که تمام نیروهای انقلابی را به هم وصل کرد و باعث لینک شدن شان با هم شد. این اولین پدیده  سینمایی در ایران است که از اولین مراحل تولید

فیلم ، تا فراهم کردن امکان پخش، تا تولید خبر، تا نقد و تحلیل آثار، همه حاصل کار نیروهای انقلابی و معتقد به نظام است و این چیز کمی نیست. قطعا برکات چنین اتفاقی در آینده ای نه چندان دور بیشتر پدیدار خواهد شد.

چهارم: شناساندن نیروهای انقلابی به مخاطبان!
وقتی صداوسیمای جمهوری اسلامی همان معدود نیروهای انقلاب اش را هم اخراج می کند و در برنامه شان را می بندد و وقتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، فیلم های انگشت شمار ارزشی اش را در بدترین فصل و در دو سه سالن، با سانس های نصفه و نیمه به نمایش می گذارد، نیروهای حزب اللهی چطور باید به مردم شناسانده شوند و آثارشان چگونه باید در معرض دید عموم قرار گیرد و مورد قضاوت واقع شود؟ چرا اکثرا جوانان ایرانی- حتی دانشجویان حزب الهی- به سختی می توانند نام یک هنرمند انقلابی را ببرند و در عوض زندگی نامه  بازیگران دسته چندم تلویزیون را هم بلدند و قادر به معرفی تک تک هنرمندان صهیونیست غربی اند و تمام نشانه های فراماسونری را حفظند؟

یعنی در این سی سال، انقلاب اسلامی هیچ رویشی در عرصه هنر نداشته است؟ یا داشته است و این هنرمندان با بایکوت تمام رسانه های جمهوری اسلامی مواجه شده اند و اصلا فرصتی برای عرض اندام به آنها داده نشده است؟ حالا اگر جشنواره ای این فرصت دیده شدن را برای این نیروها به وجود بیاورد و آثارشان را حتی در شهرستان های کوچک به نمایش درآورد این ارزشمند نیست؟ این کار بر زمین مانده  سی ساله  کشور نیست؟ همین باعث تمایز جشنواره «عمار» با باقی اتفاقات فرهنگی و هنری و رسانه ای دیگر نمی شود؟

 کلام آخر
برای رسیدن به اهمیت چنین جشنواره ای دلایل بیشتری را هم می شود ردیف کرد و در مورد هرکدام کلی توضیح داد، ولی احتملا جز اطناب بی دلیل مطلب چیزی را درپی نخواهد داشت. به نظر همین 4دلیل برای دریافتن اوج اهمیت چنین پدیده  فرهنگی ای کافیست و قطعا نمایان شدن اثراتی که برگزاری این جشنواره به دنبال خواهد داشت اهمیتش را بیشتر نشان خواهد داد، فقط امیدواریم راهی که «عمار» در پیش گرفته اولا محدود به همین یک مجموعه و همین یک جشنواره نماند، و دوما به همین یک هفته خلاصه نشود و دست اندرکاران برگزاری همین جشنواره هم با حمایت از استعدادهای جدیدی که معمولا در چنین جشنواره هایی کشف می شوند به راهی که در پیش گرفته اند ادامه دهند.

یک اتفاق فرهنگی خوب در کشور افتاده و آن برگزاری جشنواره ای است به اسم "جشنواره مردمی فیلم عمار".

این جشنواره یک تفاوت اساسی با بقیه ی جشنواره ها دارد و آن هم داشتن پسوند "مردمی" ...

البته "مردمی" بودن جشنواره بیشتر بستگی به فیلم هایی دارد که در آن پخش می شود ، که در این زمینه هم جشنواره عمار را باید مردمی تر از همه ی جشنواره های دیگر دانست ، جشنواره هایی که معمولاً فیلم هایشان بیشتر برای داورها و منتقدها ساخته می شوند و از همان اول مشخص است که این فیلم برای مردم عادی کوچه و بازار ساخته نشده ...


"مردمی" بودن این جشنواره در موضوع و محتوای فیلم ها هم قابل مشاهده است ، فیلم هایی که به جای فریب دادن تماشاگر و کشاندن او به دامی از جاذبه‌های پست و غفلت‌زدگی ، به دغدغه های اصلی مردم نگاه دارند.

جشنواره مردمی فیلم عمار یک فرصت خیلی خوب است برای بچه های ارزشی که همدیگر را بشناسند و با فضای کار هم آشنا شوند. یک شروع خوب برای آن هایی که دغدغه ی دین و فرهنگ دارند و یک دلیل خوب برای آن هایی که می گویند نمی شود در این زمینه کار کرد.

این روزها عکس و فیلم های جشنواره را که می بینم ، این فکر به ذهنم می رسید که چقدر جای ((شهید آوینی)) الآن خالی است ، شاید اگر بود این اتفاق خوب خیلی زودتر از این ها می افتاد. اما شاید او آنچه را که می بایست گفته است و بارش را به منزل رسانده که اکنون در پیشگاه خداوند جای دارد و این وظیفه ی ماست که ادامه ی بار را بر دوش بگیریم.

"فرصت تمام شد و ما ناچاریم بحث را به همین صورت ناتمام رها کنیم و بگذریم، با این تذکر که آینده‌ی انقلاب اسلامی در همه‌ی وجوه توسط کسانی محقق می‌شود که اسلام را بشناسند و مهم‌تر از شناختن، با جان و دل بدان پیوسته باشند. پس اجازه دهید که امید ما برای آینده‌ی سینمای ایران جز به هنرمندان مؤمن خط‌شکن نباشد که نباشد. امام بت‌شکن بود و بسیجی‌ها به تبعیت از ایشان، خط‌شکن؛ و سینمای متعهد ما نیز باید خاکریزهای تثبیت‌شده‌ی سینمای غرب را بشکند و راهی تازه باز کند. راه ما از آنجا که غربی‌ها رفته‌اند و می‌روند نمی‌گذرد و باید متوقع بود که اگر افق‌هایمان با یکدیگر متفاوت است، راه‌هایمان نیز متفاوت باشد؛ روش‌هایمان نیز." **

اکران مستند آذرخش شنبه 16 آذر ماه به مناسبت روز دانشجو همزمان در دانشگاههای شهرضابرگزار می گردد.

(( این مستند به بررسی زوایای مختلف حوادث روز 16 آذر 1332 مصادف با 7 دسامبر 1953 میلادی می پردازد. در این روز نیکسون معاون رئیس جمهورآمریکا راهی ایران می شود. در حقیقت او می آمد تا نتیجه سرمایه گذاری بیست و یک میلیون دلاری را که سازمان جاسوسی آمریکا(سیا) در راه کودتا و سرنگونی دولت دکتر مصدق هزینه کرده بود را از نزدیک مشاهده کند، که با مخالفت دانشجویان و شهید شدن سه دانشجو مواجه می گردد.))

تیزر مستند آذرخش برگزیده بخش تاریخ انقلاب اسلامی دومین جشنواره مردمی فیلم عمار را می توانید در اینجا ببینید.

به گزارش عمار فیلم به نقل از فارس، صبح امروز در دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی نخستین نشست خبری چهارمین دوره جشنواره مردمی فیلم عمار با حضور نادر طالب‌زاده، دبیر، وحید جلیلی، رئیس شورای سیاستگذاری و حامد بامروت‌نژاد دبیر اجرایی جشنواره برگزار شد.

* طالب‌زاده: جشنواره عمار از تولیدکنندگانی که افق انقلاب اسلامی را دنبال می‌کند دعوت کرده و می‌کند

در ابتدای این نشست نادر طالب‌زاده با بیان اینکه جشنواره عمار از جهات بسیاری چون پخش، اکران، موضوعات و ... متفاوت است، گفت: جشنواره عمار نگاهی به گفتمان انقلاب اسلامی دارد و در این مسیر به جذب استعدادهای متفاوت اقدام می‌کند.

وی با بیان اینکه این جشنواره دعوت از همه دغدغه‌مندان به انقلاب است، افزود: در عین حال جشنواره از تولیدکنندگانی که افق انقلاب اسلامی را دنبال می‌کند دعوت کرده و می‌کند.

طالب‌زاده با بیان اینکه در دوره چهارم آثار مستند داستانی و انیمیشن خوبی آمده است، ادامه داد: این فیلم‌ها حتی اگر ریتم و محتوای خوبی نداشته باشد ساختار خوبی دارند.

* جلیلی: توجه جشنواره عمار بر سازماندهی ساختار سینمای ایران است

پس از آن وحید جلیلی رئیس شورای سیاستگذاری جشنواره عمار، گفت: آنچه که ادبیات سینمای ایران به آن معطوف شده موضوع یا فرم بوده است اما ضلع مهم سینما که از نظر ما در مطالعات سینمایی جاافتاده است ضلع «سازمان‌دهی» است.

وی با اشاره به کلمه «سینما» و دلالت آن بر مکان اکران، افزود: این کلمه بر فراتر از فیلم، موضوع، محتوا و فرم دلالت دارد و اگر چه به آنها نیاز است اما سازماندهی ضرورتی است که ما در سینمای ایران فاقد آن هستیم.

جلیلی با بیان اینکه توجه جشنواره عمار بر سازماندهی ساختار سینمای ایران است، تاکید کرد: از مهمترین ویژگی‌های عمار سازماندهی گسترده‌ای است که می‌توان گفت نظیری در میان جشنواره‌های دیگر ندارد.

وی افزود: عمار توانسته فیلم‌ها را به شهر و روستا و در مسجد و مدرسه و دانشگاه ببرد و این در حالی است که آنچه که سینمای ایران نام گرفته است مخاطبی حدود 200 هزار نفر دارد که این عدد مربوط به فیلم‌های پرفروش است.

رئیس شورای سیاستگذاری جشنواره عمار با بیان اینکه کسی به فکر افزایش مخاطب سینمای ایران نیست، تصریح کرد: جشنواره عمار توانسته حصار سخت‌افزاری و نرم‌افزاری را کنار بنهد و به سینما به عنوان رسانه‌ای ملی کمک کند.

وی با بیان اینکه عمار به سازماندهی سینمای ایران کمک می‌کند، افزود: امیدواریم به مرور جشنواره عمار رشد کرده و شاهد تحولی بزرگ در سازمان سینمای ایران باشیم.

* جلیلی: وقتی اسکار پرچم سیاسی بالا برده اگر سینمای ایران می‌خواهد رشد کند باید به این جنبه‌ها توجه کند

وحید جلیلی در بخش دیگری از سخنان خود به تحولات جهان و منطقه‌ای با محوریت ایران اشاره کرد و گفت: امروز مدعیان هنر برای هنر و سینما برای سینما با پرسش‌های جدی روبرو هستند که آخرین آنها اهدای جایزه اسکار به فیلم ضد ایرانی آرگو بود.

وی با اشاره به ادعای اسکار مبنی بر حرفه‌ای بودن، افزود: هزاران نفر حرفه‌ای در سینما در انتخاب آرگو کاملا سیاسی و استراتژیک عمل کردند و یک فیلم در تراز متوسط و کاملا ایدئولوژیک و سیاسی را انتخاب کردند.

جلیلی تاکید کرد: در زمانی که غرب رودربایستی را کنار گذاشته و کاملا سیاسی و ایدئولوژیک عمل می‌کند، ادبیات ضداعتقادی و ضدسیاسی در سینمای ایران بیش از حد مضحک است؛ اینکه کسانی بگویند سینما نباید به منافع و آرمان‌ها و فضای دینی کشور پایبند باشد، اشتباه است.

وی افزود: وقتی کسانی که هنر برای هنر و سینما برای سینما را می‌گویند، اسکار برای آرگو می‌شود و عمار تلاش می‌کند که سینمای ایران از این استانداردها دور شده به این استانداردها برگردد.

جلیلی ادامه داد: وقتی کن و اسکار پرچم سیاسی بالا برده اگر سینمای ایران می‌خواهد رشد کند باید به این جنبه‌ها توجه کند و مرعوب نداهایی که می‌آید نشود چراکه سینمای پیشروی جهان، کاملا ایدئولوژیک و سیاسی عمل می‌کند و ما در عمار با لحاظ استانداردهای فرم که شرط لازم است، در راه رسیدن به شرط کافی یعنی رسیدن به سینمای ملی و آرمانی تلاش می‌کند.

* ثبت‌نام 1915 اثر برای شرکت در بخش‌های داخلی و بخش بین‌الملل جشنواره عمار

به گزارش فارس، در ادامه این نشست، حامد بامروت‌نژاد دبیر اجرایی جشنواره فیلم عمار با اشاره به آماری از فیلم‌های ثبت‌نام کرده در این جشنواره گفت: در بخش مسابقه جشنواره که شامل فیلم‌های داستانی (کوتاه و بلند)، مستند (کوتاه و بلند)، انیمیشن، کلیپ، فیلمنامه، برنامه تلویزیونی، مقاله و نقدهای سینمایی است 1120 اثر ثبت‌نام کرده‌اند که 941 اثر تصویری و 166 فیلمنامه و 13 مقاله و نقد سینمایی در بین آنها دیده می‌شود.

وی به بخش‌های جدید دوره چهارم جشنواره عمار یعنی بخش «اقلام تبلیغی» و «فیلم ما» اشاره کرد و گفت: در این دو بخش به ترتیب 100 و 95 اثر ثبت‌نام کرده‌اند.

بامروت‌نژاد به بخش بین‌الملل جشنواره که برای نخستین بار راه‌اندازی شده نیز اشاره کرد و گفت: در این بخش نزدیک به 600 اثر از 60 کشور حضور دارند که با احتساب بخش داخلی کل آثار ثبت‌نام شده در جشنواره عمار 1915 اثر می‌شود.

* طالب‌زاده: حضور فیلم‌های افشاگرانه علیه غرب در بخش بین‌الملل جشنواره عمار

در ادامه این نشست نادر طالب‌زاده به بخش بین‌الملل جشنواره عمار و ضرورت‌های ایجاد آن اشاره کرد و گفت: فلسفه اینکار این است که امروز در جهان کسانی هستند که به دنبال حقیقت هستند، اساتید دانشگاه بودند که اخراج شدند و یا اهالی رسانه هستند که کارشان پخش نمی‌شود و عمار بین‌الملل برای این امر است که از این افراد حمایت کند.

وی افزود: یکی افق انقلاب اسلامی صدور آن به خارج از ایران و تبیین حق از باطل است و در حالی که یک طرف کارهای تلویزیونی و سینمایی متعددی صورت می‌دهد تا تحریم‌ها علیه ایران را نتیجه بدهد در مقابل رسانه‌هایی وجود دارد که همین چهره‌ها و فعالان حق‌جو هستند که امسال این بخش افزوده شده تا بر این مسئله سرمایه‌گذاری شود.

طالب‌زاده با بیان اینکه یکی از آثار حاضر در بخش بین‌الملل پرونده‌های کی‌اس خواهد بود،  و برخی فیلم‌های جشنواره افق‌نو به این بخش می‌آید، تصریح کرد: این فیلم‌های افشاگرانه‌ای است که که نکات مهمی دارند و ما از این فیلم‌های افشاگرانه در عمار آمده که 600 اثر نیز برای دوره اول عدد کمی نیست.

* جلیلی: جشنواره عمار کم‌هزینه و مردمی برگزار می‌شود

در ادامه این نشست وحید جلیلی در پاسخ به خبرنگاری درباره بودجه جشنواره عمار، گفت: جشنواره عمار در سال 89 به صورت محدود و در یک سالن در تهران و 30 نقطه کشور برگزار شد که همه فی‌سبیل‌الله بود و جشنواره در دوره‌های دوم و سوم گسترده شد.

وی با بیان اینکه هزینه‌های یک جشنواره شامل اکران، جوایز و حق‌الزحمه افراد است، افزود: همانطور که جشنواره در همه عرصه‌ها متفاوت بوده سعی شده در عرصه مالی نیز متفاوت عمل کند و هزینه‌ها را کاهش دهد.

جلیلی با بیان اینکه جشنواره چون همه جشنواره‌های دیگر سینمایی ثبت و در تقویم قرار گرفته و وزارت ارشاد از ردیف بودجه مربوط به جشنواره‌ها به جشنواره عمار کمک می‌کند، تصریح کرد: در سال اول(جشنواره دوم) 50 میلیون تومان و در سال دوم(جشنواره سوم) با وجود اکران در 29- 30 استان کشور 70 میلیون تومان کمک مالی شد در حالی که در همان زمان به گفته مسئولان ارشاد به جشنواره پروین اعتصامی 250 میلیون تومان کمک مالی شد.

وی با بیان اینکه تلاش می‌کنیم هزینه‌ها را کاهش دهیم، افزود: در اکران‌های مردمی ما هیچ خبری از هزینه‌ای که می‌شود نداریم چون اکران‌کننده‌های ما هیچ فاکتوری برای ما ارسال نمی‌کنند برای نمونه در این باره باید بگویم که سال گذشته در روستای «معزآباد» فارس مردم فیلم می‌دیدند که دستگاه پخش فیلم خراب می‌شود و مردم اعتراض می‌کنند و پس از توضیح اکران‌کنندگان در همان روستا مردم 2 میلیون تومان جمع‌آوری می‌کنند و دستگاه جدیدی خریداری می‌کنند؛ این همان سازماندهی است که مطرح کردم و ما از همین تجربیات استفاده می‌کنیم.

جلیلی با بیان اینکه امسال نیز چون سال گذشته با ارشاد نامه‌نگاری‌هایی صورت دادیم، ادامه داد: امسال نیز جشنواره را مردمی اداره خواهیم کرد و حتی دوستان داور با ما در این امر همراهی کردند و حتی یکی از داوران در دوره‌های گذشته بخشی از جوایز ما که در دوره دوم و سوم یک سکه بوده است را تقبل کرد.

* جلیلی: «مرگ بر آمریکا» شعار کلی جشنواره عمار است

بنابر این گزارش، وحید جلیلی همچنین در پاسخ به خبرنگار فارس درباره علت افزوده شدن دو بخش «اقتصاد مقاومتی» و «مرگ بر آمریکا»، گفت: جشنواره‌های موضوعی با توجه به اهداف موضوعاتی را اضافه و کم می‌کنند، موضوع «مرگ بر آمریکا» شعار کلی جشنواره عمار است که امسال فیلم‌های ویژه استکبارستیزی در این بخش حضور دارند و تلاش می‌شود که گستره وسیع‌تری هم اکران مردمی شود.

وی افزود: در بخش «اقتصاد مقاومتی» نیز که استقبال خوبی شده است، نیاز جدی جامعه و سینمای ایران این است که با مسائل ملی درگیر شود.

* جلیلی: اثرات سخنان رهبری در دیدار با دست‌اندرکاران جشنواره عمار، امسال دیده می‌شود

حامد بامروت‌نژاد همچنین در پاسخ به خبرنگار فارس درباره زمان و مکان جشنواره عمار و آمار بخش «اقتصاد مقاومتی» جشنواره، گفت: جشنواره عمار بین 13 تا 21 دیماه در سینما فلسطین تهران برگزار می‌شود که علاوه بر آن اکران‌کنندگان مردمی هستند که به ما می‌پیوندند.

وی از حضور 122 اثر در بخش «اقتصاد مقاومتی» خبر داد و افزود: در فراخوان جشنواره فراخوان اکران‌های مردمی نیز داشتیم که تاکنون 500 اکران‌کننده برای این امر ثبت‌نام کرده‌اند.

همچنین وحید جلیلی در پاسخ به سوالی درباره دیدار سال گذشته دست‌اندرکاران جشنواره عمار با مقام معظم رهبری، گفت: رهبر انقلاب به عنوان جایگاه اجتماعی و فرهنگی که دارند به همه این عرصه‌ها توجه دارند و جشنواره عمار در این باره مستثنی نیست و فعالیت‌های چند دوره جشنواره عمار از نظر ایشان گذشته بود و با تقاضای دست‌اندرکاران موافقت فرمودند و در بازتاب‌های خبری نکات آن آمد.

وی افزود: آن جلسه از جلسات شیرینی بود که ما داشتیم و نکاتی توسط مقام معظم رهبری مطرح شد که همه فیلمسازان به صورت فردی انشاء الله به آن عمل می‌کنند و اثراتش را در این دوره جشنواره خواهیم دید و درباره جشنواره نیز راهبردهای اجرایی ارائه دادند که در تلاشیم آنها را اجرایی کنیم که در نشست خبری بعدی بخش‌هایی از آن را مطرح می‌کنیم.

طالب‌زاده نیز در پاسخ به این سوال به عدم پخش سخنان رهبری در آن جلسه اشاره و بخشی از سخنان رهبری درباره معماری ایرانی و مسئله رسانه در چشم‌انداز 20 ساله را مطرح کرد و گفت: رهبری انقلاب توصیه‌شان به کسانی که می‌خواهند وارد عرصه داستانی شوند این بود که به زره تقوا مجهز شوند.